De geschiedenis van massage

De oudste melding van massage komt uit China van circa 2700 voor Christus. De therapie bestond naast massage ook uit oefeningen voor ademhaling en handen en voeten. Ook toen gingen de Chinezen al uit van een balans tussen de tegenpolen yin en yang. In de daarop volgende eeuw werd in India massage beschreven als een ‘gezondheid bevorderende behandeling’. Daarnaast zijn uit het oude Egypte afbeeldingen afkomstig waarop massages worden getoond.

Terwijl in het oude Griekenland massages werden gegeven bij sportwedstrijden om blessures en vermoeidheid te voorkomen; een voorloper van de sportmassage zoals we die nu kennen.

De beroemde Griekse arts Hippocrates gaf bij allerlei aandoeningen zelf ook massagebehandelingen.

In het Romeinse Rijk was al bekend dat door massage schadelijke stoffen worden verwijderd en dat kneding van de spieren een goede warming up of cooling down is bij actieve inspanning.

De Zweed Per Ling (1776-1839) is de grondlegger voor de moderne massage. Naast therapeutische oefeningen (gymnastiek) voor allerlei ziekten bedacht hij ook handbewegingen bij massage. Daarom wordt deze techniek ook wel aangeduid als Zweedse massage.

Daarna verspreidde dr. Mezger (1838-1909) massage onder de hogere kringen in Europa. Veel artsen namen zijn technieken over. Deze handgrepen worden nog steeds gebruikt tijdens een Klassieke massage en bij sportmassage.
Sindsdien zijn er ontelbare boeken en publicaties over massage verschenen. Er zijn veel nieuwe technieken bijgekomen en ook de visie op masseren is verder ontwikkeld.

Wat nooit zal veranderen is het effect van massage: een weldaad voor lichaam en geest.